LauGRS2023
Rapid Prototypes Session 1
- Mijn oma was enig kind, haar moeder kon niet meer kinderen krijgen. Op een dag kwam de pastoor langs om hun te vertellen dat ze meer nageslacht moesten produceren voor de kerk. Mijn opa heeft hem van woede letterlijk de deur uit gesmeten.
Mijn oma stierf toen ik vier was. Ze ging haar jas ophangen en viel flauw, daarna werd ze nooit meer wakker. Ik heb eigenlijk maar één sterke herinnering aan haar. Ik kruip over de grond van mijn grootouders keuken. Ik kijk in de reflectie van de oven en ik zie haar gezicht. Ze zit met mijn ouders en de rest van de familie aan tafel. Ze zegt dat ik daar weg moet komen. Mijn moeder kijkt mij en mijn oma ook aan via die weerspiegeling. Ook zij herinnert zich dit specifieke moment nog steeds.
2.
Homework session 1
Collages with existing archive materials
1.
2.
3.
4.
Edit experiment with different types of footage from various timeperiods
https://www.youtube.com/watch?v=bllN0F-Jjbc
5. Freewrite and work out a text with five sentences
Lieve pap, lieve mam,
Soms kan ‘vooruit’ niet meer bestaan
via de weg die nu gelopen wordt
ik zit in een trein en de heuvels maken plaats voor plat
mijn ogen kijken weg, maar mijn hoofd reist minder snel
Lieve pap en mam,
Wanneer vervellen de slangenhuid die ons niet meer dient
Oude rollen die ons niet meer dienen, laten we achter
Huiden die ons beklemmen, begraven we
we glijden in een nieuw bestaan
voorbij de grenzen van onze geboortegrond
de woorden van de pastoor
onze zuidelijke afkomst
die in onze stem zit vastgeankerd
voorbij de voortdurende eisen van voorvaders
gebeiteld geboden die in onze geest nadreunen
voorbij de grenzen van ons lichaam
en de pijn die zich onherroepelijk ophoopt
Voorbij ons huidige helen
en de beperkingen die we zo moeilijk vinden van elkaar
te laat komen, die ene zin, het lange gepraat
Voorbij de alle liefdestalen
die we tot nu toe geleerd hebben
Voorbij de eeuwige verwijten
Voorbij een voorbedacht ideaal
Van de netjes opgemaakte moeder
de hardwerkende vader
de perfecte zoon
Ergens, in een klein micro-universum
waar tijd zich anders gedraagt
waar we nog stil mogen staan
hoop ik jullie weer te ontmoeten
terug naar Altijd
Zullen we als we daar zijn,
ons verkleden?
In de kleding die opa nooit wou
In gedaantes waarin ons dialect nog geen woord voor heeft
We zijn wat we altijd waren
Maar ook alles wat we nooit konden zijn
We zijn op zondag naar de kerk, de carnavalsoptocht, de berlinerbollen van Bakkerij Lemmens, Beppie Kraft.
We zijn zwijgen was goud, maar ook spreken krijgt nu een olympische prestatie
We zijn man, vrouw, kind en we zijn ook meer
ik eet, denk, groei, val dus ik ben
en ik ben al heel lang niet meer
…de naam die jullie me gaven
…de ‘m’ op mijn paspoort
…de dromen die jullie hadden
…de andere kinderen in het dorp die nu op Facebook hun trouwfoto’s delen
want in terug naar altijd
ben ik nog steeds wat ik was
maar ook wat ik zal worden
verstopte verledens
vergeten we niet
niet door te weren
maar eren
Rapid prototypes after session 2
1.
2.
3. Video: introduce a character with existing footage (the mother)