LauGRS2023: Difference between revisions

From XPUB & Lens-Based wiki
(Created page with "'''Rapid Prototypes Session 1''' Mijn oma was enig kind, haar moeder kon niet meer kinderen krijgen. Op een dag kwam de pastoor langs om hun te vertellen dat ze meer nageslacht moesten produceren voor de kerk. Mijn opa heeft hem van woede letterlijk de deur uit gesmeten. Mijn oma stierf toen ik vier was. Ze ging haar jas ophangen en viel flauw, daarna werd ze nooit meer wakker. Ik heb eigenlijk maar één sterke herinnering aan haar. Ik kruip over de grond van mijn gr...")
 
No edit summary
 
(6 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
'''Rapid Prototypes Session 1'''
'''Rapid Prototypes Session 1'''


Mijn oma was enig kind, haar moeder kon niet meer kinderen krijgen. Op een dag kwam de pastoor langs om hun te vertellen dat ze meer nageslacht moesten produceren voor de kerk. Mijn opa heeft hem van woede letterlijk de deur uit gesmeten.  
# Mijn oma was enig kind, haar moeder kon niet meer kinderen krijgen. Op een dag kwam de pastoor langs om hun te vertellen dat ze meer nageslacht moesten produceren voor de kerk. Mijn opa heeft hem van woede letterlijk de deur uit gesmeten.


Mijn oma stierf toen ik vier was. Ze ging haar jas ophangen en viel flauw, daarna werd ze nooit meer wakker. Ik heb eigenlijk maar één sterke herinnering aan haar. Ik kruip over de grond van mijn grootouders keuken. Ik kijk in de reflectie van de oven en ik zie haar gezicht. Ze zit met mijn ouders en de rest van de familie aan tafel. Ze zegt dat ik daar weg moet komen. Mijn moeder kijkt mij en mijn oma ook aan via die weerspiegeling. Ook zij herinnert zich dit specifieke moment nog steeds.
Mijn oma stierf toen ik vier was. Ze ging haar jas ophangen en viel flauw, daarna werd ze nooit meer wakker. Ik heb eigenlijk maar één sterke herinnering aan haar. Ik kruip over de grond van mijn grootouders keuken. Ik kijk in de reflectie van de oven en ik zie haar gezicht. Ze zit met mijn ouders en de rest van de familie aan tafel. Ze zegt dat ik daar weg moet komen. Mijn moeder kijkt mij en mijn oma ook aan via die weerspiegeling. Ook zij herinnert zich dit specifieke moment nog steeds.
2.
[[File:Prototype 2.png|center|thumb|351x351px]]
== Homework session 1 ==
'''Collages with existing archive materials'''
1.
[[File:Collage 1 Lau .jpg|center|thumb|734x734px]]
2.
[[File:Collagev3 Lau.jpg|center|thumb|520x520px]]
3.
[[File:Collage V3 Another Filter Lau.jpg|center|thumb|520x520px]]
4.
'''Edit experiment with different types of footage from various timeperiods'''
https://www.youtube.com/watch?v=bllN0F-Jjbc
'''5. Freewrite and work out a text with five sentences'''
Lieve pap, lieve mam,
Soms kan ‘vooruit’ niet meer bestaan
via de weg die nu gelopen wordt
ik zit in een trein en de heuvels maken plaats voor plat
mijn ogen kijken weg, maar mijn hoofd reist minder snel
Lieve pap en mam,
Wanneer vervellen de slangenhuid die ons niet meer dient
Oude rollen die ons niet meer dienen, laten we achter
Huiden die ons beklemmen, begraven we
we glijden in een nieuw bestaan
voorbij de grenzen van onze geboortegrond
de woorden van de pastoor
onze zuidelijke afkomst
die in onze stem zit vastgeankerd
voorbij de voortdurende eisen van voorvaders
gebeiteld geboden die in onze geest nadreunen
voorbij de grenzen van ons lichaam
en de pijn die zich onherroepelijk ophoopt
Voorbij ons huidige helen
en de beperkingen die we zo moeilijk vinden van elkaar
te laat komen, die ene zin, het lange gepraat
Voorbij de alle liefdestalen
die we tot nu toe geleerd hebben
Voorbij de eeuwige verwijten
Voorbij een voorbedacht ideaal
Van de netjes opgemaakte moeder
de hardwerkende vader
de perfecte zoon
Ergens, in een klein micro-universum
waar tijd zich anders gedraagt
waar we nog stil mogen staan
hoop ik jullie weer te ontmoeten
terug naar Altijd
Zullen we als we daar zijn,
ons verkleden?
In de kleding die opa nooit wou
In gedaantes waarin ons dialect nog geen woord voor heeft
We zijn wat we altijd waren
Maar ook alles wat we nooit konden zijn
We zijn op zondag naar de kerk, de carnavalsoptocht, de berlinerbollen van Bakkerij Lemmens, Beppie Kraft.
We zijn zwijgen was goud, maar ook spreken krijgt nu een olympische prestatie
We zijn man, vrouw, kind en we zijn ook meer
ik eet, denk, groei, val dus ik ben
en ik ben al heel lang niet meer
…de naam die jullie me gaven
…de ‘m’ op mijn paspoort
…de dromen die jullie hadden
…de andere kinderen in het dorp die nu op Facebook hun trouwfoto’s delen
want in terug naar altijd
ben ik nog steeds wat ik was
maar ook wat ik zal worden
verstopte verledens
vergeten we niet
niet door te weren
maar eren
== Rapid prototypes after session 2 ==
1.
[[File:Schermafbeelding 2023-10-04 om 18.34.53.png|center|thumb|742x742px|
# '''Take an existing image and add a new perspective'''
]]2.[[File:Schermafbeelding 2023-10-04 om 18.39.24.png|center|thumb|530x530px|'''2. Take a frame that fascinates you and print it.''']]
'''3. Video: introduce a character with existing footage (the mother)'''

Latest revision as of 17:42, 4 October 2023

Rapid Prototypes Session 1

  1. Mijn oma was enig kind, haar moeder kon niet meer kinderen krijgen. Op een dag kwam de pastoor langs om hun te vertellen dat ze meer nageslacht moesten produceren voor de kerk. Mijn opa heeft hem van woede letterlijk de deur uit gesmeten.

Mijn oma stierf toen ik vier was. Ze ging haar jas ophangen en viel flauw, daarna werd ze nooit meer wakker. Ik heb eigenlijk maar één sterke herinnering aan haar. Ik kruip over de grond van mijn grootouders keuken. Ik kijk in de reflectie van de oven en ik zie haar gezicht. Ze zit met mijn ouders en de rest van de familie aan tafel. Ze zegt dat ik daar weg moet komen. Mijn moeder kijkt mij en mijn oma ook aan via die weerspiegeling. Ook zij herinnert zich dit specifieke moment nog steeds.


2.

Prototype 2.png

Homework session 1

Collages with existing archive materials

1.

Collage 1 Lau .jpg

2.

Collagev3 Lau.jpg

3.

Collage V3 Another Filter Lau.jpg

4.

Edit experiment with different types of footage from various timeperiods

https://www.youtube.com/watch?v=bllN0F-Jjbc


5. Freewrite and work out a text with five sentences


Lieve pap, lieve mam,

Soms kan ‘vooruit’ niet meer bestaan

via de weg die nu gelopen wordt


ik zit in een trein en de heuvels maken plaats voor plat

mijn ogen kijken weg, maar mijn hoofd reist minder snel


Lieve pap en mam,

Wanneer vervellen de slangenhuid die ons niet meer dient

Oude rollen die ons niet meer dienen, laten we achter

Huiden die ons beklemmen, begraven we

we glijden in een nieuw bestaan


voorbij de grenzen van onze geboortegrond

de woorden van de pastoor

onze zuidelijke afkomst

die in onze stem zit vastgeankerd


voorbij de voortdurende eisen van voorvaders

gebeiteld geboden die in onze geest nadreunen


voorbij de grenzen van ons lichaam

en de pijn die zich onherroepelijk ophoopt


Voorbij ons huidige helen

en de beperkingen die we zo moeilijk vinden van elkaar

te laat komen, die ene zin, het lange gepraat


Voorbij de alle liefdestalen

die we tot nu toe geleerd hebben


Voorbij de eeuwige verwijten


Voorbij een voorbedacht ideaal

Van de netjes opgemaakte moeder

de hardwerkende vader

de perfecte zoon


Ergens, in een klein micro-universum

waar tijd zich anders gedraagt

waar we nog stil mogen staan

hoop ik jullie weer te ontmoeten


terug naar Altijd


Zullen we als we daar zijn,

ons verkleden?


In de kleding die opa nooit wou


In gedaantes waarin ons dialect nog geen woord voor heeft


We zijn wat we altijd waren


Maar ook alles wat we nooit konden zijn


We zijn op zondag naar de kerk, de carnavalsoptocht, de berlinerbollen van Bakkerij Lemmens, Beppie Kraft.

We zijn zwijgen was goud, maar ook spreken krijgt nu een olympische prestatie


We zijn man, vrouw, kind en we zijn ook meer

ik eet, denk, groei, val dus ik ben

en ik ben al heel lang niet meer

…de naam die jullie me gaven

…de ‘m’ op mijn paspoort

…de dromen die jullie hadden

…de andere kinderen in het dorp die nu op Facebook hun trouwfoto’s delen


want in terug naar altijd

ben ik nog steeds wat ik was

maar ook wat ik zal worden

verstopte verledens

vergeten we niet

niet door te weren

maar eren

Rapid prototypes after session 2

1.

# Take an existing image and add a new perspective

2.

2. Take a frame that fascinates you and print it.


3. Video: introduce a character with existing footage (the mother)